πρωτοστέφανος

-η, -ο / πρωτοστέφανος, -η, -ον, ΝΜ

νεοελλ.

αυτός που στεφανώνεται, που παντρεύεται για πρώτη φορά

μσν.

αυτός που στέφεται πρώτος, που τιμάται ή βραβεύεται πρώτος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + -στέφανος (< στεφάνι)].